Kwas hialuronowy

WYPEŁNIACZE stosowane w medycynie estetycznej na bazie kwasu hialuronowego są podstawą w walce oznakami starzenia się np. takimi jak zmarszczki. Kwas hialuronowy to naturalna substancja występująca w skórze. Jego zadaniem jest utrzymanie odpowiedniego stopnia nawilżenia i wypełnienie tkanek. Niestety wraz z wiekiem zmniejsza się ilość tych substancji, dlatego też odpowiednim rozwiązaniem jest ich uzupełnienie. Preparaty na bazie kwasu hialuronowego wykorzystywane są do modelowania twarzy. Budują swoiste rusztowanie, dzięki któremu efekt miękkiego liftingu utrzymuje się dłużej.

Kwas hialuronowy najczęściej stosowany jest do:

• modelowania twarzy
• korygowania kształtu ust i policzków
• korygowania bruzd nosowo-wargowych
• odmładzania szyi i dłoni

Efekty zabiegu widoczne są przez okres od 6 do 12 miesięcy w zależności od gęstości preparatu. Podczas doboru preparatu na bazie kwasu hialuronowego bardzo ważna jest jego gęstość, zawartość kwasu w preparacie, stopień usieciowania oraz substancje pomocnicze. O tym jaki preparat najlepiej zastosować zdecyduje lekarz w trakcie badania przed zabiegiem.

Po zabiegu w miejscu wstrzyknięcia preparatu mogą pojawić się zaczerwienienia i drobne siniaki, które znikną w ciągu 3 dni. Da się je zamaskować makijażem. Pełny efekt zabiegu jest widoczny po ok. 7 dniach. Bezpośrednio po zabiegu przez kilka godzin nie powinno się wykonywać zabiegów pielęgnacyjnych, szczególnie masażu twarzy. Przez 2-3 dni należy unikać ekspozycji na ekstremalne temperatury – sauny, siłowni, solarium czy krioterapii.

Jeśli Pacjent ma w planach podanie toksyny botulinowej – botoxu – należy ten zabieg wykonać ok. 2 tygodnie przed zastosowaniem wypełniaczy.

Mezoterapię i podanie osocza bogatopłytkowego, można przeprowadzić niezależnie od wypełniaczy.

Przeciwwskazania do zabiegu:

• alergia na składniki preparatu
• ciąża i okres karmienia piersią (badania tego nie potwierdzają, jednak jest to przyjęte przeciwwskazanie)
• osoby z uszkodzoną i/lub chorą skórą
• pacjenci przyjmujący leki immunosupresyjne
• pacjenci z aktywną chorobą autoimmunologiczną, nieuregulowaną cukrzycą, zaburzeniami krzepnięcia krwi